برنامه درسی پرستاری مبتنی بر اخلاق مراقبتی

مقدمه: بعد اخلاقی مراقبت که عملکرد پرستاران را هدایت می کند می بایست در فضای آموزشی و دانشکده های پرستاری پرورش داده شود. هدف اساس آموزش پرستاری تجلی اخلاق مراقبت در ارتباط دانشجو با دیگران، بیمار و اجتماع است. این مطالعه به تفهیم بیشتر مفهوم اخلاق مراقبت و راهبردهای تلفیق آن در برنامه های درسی پرستاری می پردازد.
روش ها: در این مطالعه مروری مستندات بدون محدودیت زمانی و با کلید واژه های فارسی " اخلاق مراقبت"، " ارتباط استاد- دانشجو"، "آموزش پرستاری"، و " برنامه درسی مراقبتی" و معادل انگلیسی آنها caring ethic ، Faculty- student relationship، Nursing education، و caring curriculum در پایگاههای اطلاعاتی فارسی و انگلیسی Google Scholar ،SID ،Magiran ،Scopus ،PubMed و ERIC جستجو و مطاالعات مرتبط بررسی شدند
یافته ها : فرض اساسی اخلاق مراقبت از دیدگاه نادینگز این است که در محیط آموزشی معلم نقش مراقب و دانش آموزان نقش گیرنده مراقبت را دارند. دانستن یک پیش نیاز اساسی برای اخلاق مراقبت است و احترام، اعتماد، صداقت و مسئولیت پذیری استاد از ویژگی های بارز این رویکرد شناخته شد. چهار مؤلفه الگوسازی، گفتمان، تمرین و تأیید راهبردهای عملی برای ادغام اخلاق مراقبت در برنامه درسی معرفی شده است.
نتیجه گیری: اخلاق مراقبت به عنوان چارچوبی برای فرآیندهای یاددهی و یادگیری در برنامه های پرستاری معرفی شده است. توسعه روابط انسانی دانشجو با دیگران، بیمار و جامعه از پیامدهای این رویکرد است. استفاده از اخلاق مراقبت در برنامه های درسی پرستاری و آگاه سازی و آماده سازی مربیان پرستاری با این مفهوم توصیه می شود.