انسان گرایی و نقش آن در توسعه حرفه پرستاری

نوع مقاله : مقاله مروری

نویسندگان

1 استاد، گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

2 دانشجوی دکترا، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

10.22038/nnj.2024.74568.1413

چکیده

مقدمه و هدف: با وجود اینکه مفهوم انسان گرایی در متون و نظریه های پرستاری بسیار به چشم می خورد اما کمتر پژوهشگری به بحث و مرور عمیق و جامع در این خصوص پرداخته است. درک بهتر مفهوم انسانگرایی در پرستاری می تواند موجب ارتقا عملکرد پرستاری در اموزش، پژوهش و بالین شود. بنابراین هدف از این مقاله، مروری بر تأثیرات فلسفه انسان گرایی بر توسعه حرفه پرستاری می باشد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مقالات مروری روایتی غیر نظام مند است. ابتدا جستجو بر اساس کلید واژه های Inquiry Practice،Caring, Car, Research, Teaching ،Education ، Nursing، humanism که با کمک سیستم Mesh انتخاب شده بودند در پایگاه های Google scholar، Scopus،PubMed ،ISI انجام شد. نتیجه ی جستجوی جامع اولیه 372 مقاله شد. سپس با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج و بررسی چیکده و عنوان در نهایت 19 مقاله و کتاب وارد پژوهش شد.
یافته ها: تاثیرات انسان گرایی بر پرستاری در متون به سه دسته کلی شامل تاثیر بر روش تحقیق، اموزش پرستاری و تاثیر بر عمل و مراقبت پرستاری می باشد. انسان گرایی به عنوان یک مبنای فلسفی مناسب برای دانش و تحقیق پرستاری، مراقبت پرستاری کل نگر و با کیفیت کمک کننده می باشد.
نتیجه گیری: برای دستیابی به مراقبت پرستاری با حداکثر کیفت و استاندارد رویکرد پرستاری انسان گرایانه می تواند راهنمایی مناسبی باشد. و به نظر می رسد پرستاری انسان گرایانه یکی از نیازهای اصلی علم پرستاری امروز است.

کلیدواژه‌ها