بررسی شیوع خشونت شغلی و نقش آن در میزان رضایت کارکنان بهداشتی- درمانی بیمارستان علامه بهلول گنابادی در سال 1399

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، دکتری تخصصی طب کار، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان علامه بهلول گنابادی، گناباد، ایران

2 کارشناسی ارشد پرستاری، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان علامه بهلول گنابادی، گناباد، ایران

3 کارشناسی ارشد مدیریت خدمات بهداشتی- درمانی، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان علامه بهلول گنابادی، گناباد، ایران

4 کارشناس مدیریت خدمات بهداشتی- درمانی، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان علامه بهلول گنابادی، گناباد، ایران

5 کارشناس بهداشت حرفه ای، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان علامه بهلول گنابادی، گناباد، ایران

چکیده

مقدمه: رضایت کارکنان بهداشتی- درمانی نقش مهمی در حفظ و ارتقای سلامت بیماران دارد. همچنین این گروه از شاغلین به دلیل ماهیت شغلی خود در معرض انواع خشونت‌ها قرار دارند. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع خشونت شغلی و نقش آن در میزان رضایت کارکنان بهداشتی- درمانی انجام شد.
مواد و روش‌ها: مطالعه مقطعی- تحلیلی حاضر در سال 1399 در ارتباط با 156 نفر از کارکنان بیمارستان "علامه بهلول گنابادی" صورت گرفت. اطلاعات دموگرافیک از طریق پرسشنامه اطلاعات فردی، رضایت شغلی توسط تکمیل پرسشنامه مینه‌سوتا و خشونت شغلی از طریق پرسشنامه NAQ-R (Negative Acts Questionnaire Revised) به دست آمد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون‌های آماری مناسب و آزمون تحلیل رگرسیون خطی صورت گرفت. نتایج در سطح 05/0 معنادار در نظر گرفته شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه میانگین سنی افراد 1/7±8/31 سال بود و بین متغیرهای دموگرافیک با میزان رضایت و خشونت شغلی، هیچ‌گونه ارتباط معناداری مشاهده نشد (05/0<P)؛ اما ارتباط بین رضایت شغلی و خشونت شغلی معنادار بود (001/0P<). بیشترین رضایت مربوط به شرایط فیزیکی و کمترین رضایت مربوط به نظام پرداخت بود. در مجموع، رضایت شغلی با نمره 54 در حد متوسط برآورد گردید. نمره خشونت شغلی معادل 28 برآورد شد و بیشترین گزارش خشونت مربوط به گویه "کار شما بیش از حد مورد کنترل و بازبینی قرار می‌گیرد" بود. در زمینه ابعاد رضایت شغلی، نظام پرداخت، فرصت پیشرفت و سبک رهبری به عنوان عوامل مؤثر در بروز خشونت ایفای نقش می‌کردند.
نتیجه‌گیری: نتایج تأییدکننده وجود خشونت در محل کار هستند؛ از این رو به منظور کاهش تهدیدات ناشی از آن در محیط بیمارستان و در راستای تأمین رضایتمندی کارکنان، اتخاذ یک رویکرد پیشگیرانه و آموزش همگانی، مفید به نظر رسیده و برگزاری جلسات منظم با اهداف آموزشی مرتبط توصیه می‌شود.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  1. Rabinz S. Organization theory: organizational structure & project. Trans: Alvani M, Danaeifar H. Tehran: Safar Publication; 2000. P. 76-82.
  2. Sodagar S. Job satisfaction in nurses working in Bandar Abbas hospitals. Hormozgan Univ Med Sci. 2005; 8(4):233-7.
  3. Tahavori Z. Job satisfaction among the staff surveying employed at data processing section of the national library of Iran. J Inform Proc Manag. 2006; 21(2):25-46.
  4. Boozanjani Farahi B, Mahdavi M, Abbassi M. The effective factors impressed on job satisfaction of Iranian FAVA employees. Hum Res Manag. 2011; 2(3-4):101 20.
  5. Steinhardt MA, Dolbier CL, Gottlieb KT. The relationship between hardness, supervisor support, group cohesion and job stress as predictors of job satisfaction. Am J Health Promot. 2003; 17(6):382-9.
  6. Leveck ML, Jones CB. The nursing practice environment, staff retention, and quality of care. Res Nurs Health. 1996; 19(4):331-43.
  7. Mosadegh Rad AM. The relationship between job satisfaction of employees and management style in Isfahan University of medical sciences hospitals. Soc Hum Sci Bull. 2005; 4(19):143-76.
  8. Ayatollahi SM, Sahebi L, Haghighi AB. Epidemiologic and clinical characteristics of migraine and tension-type headaches among hospitals staffs of Shiraz (Iran). Acta Med Iran. 2009; 47(2):115-20.
  9. Azizi F, Hatami H, Janghorbani MJ. Epidemiology and control of common diseases in Iran. Tehran: Eshtiagh Publications; 2002.
  10. Fernandes CM, Raboud JM, Christenson JM, Bouthillette F, Bullock L, Ouellet L, et al. The effect of an education program on violence in the emergency department. Ann Emerg Med. 2002; 39(1):47-55.
  11. Chapman R, Styles I. An epidemic of abuse and violence: nurse on the front line. Accid Emerg Nurs. 2006; 14(4):245-9.
  12. McPhaul KM, Lipscomb JA. Workplace violence in health care: recognized but not regulated. Online J Issues Nurs. 2004; 9(3):7.
  13. Jones J, Lyneham J. Violence: part of the job for Australian nurses? Austral Emerg Nurs J. 2001; 4(1):10-4.
  14. Adib SM, Al-Shatti AK, Kamal S, El-Gerges N, Al-Raqem M. Violence against nurses in healthcare facilities in Kuwait. Int J Nurs Stud. 2002; 39(4):469-78.
  15. Herschcovis M, Barling J. Towards a multi-foci approach to workplace aggression: a meta-analytic review of outcomes from different perpetrators. J Organ Behav. 2010; 31(1):24-44.
  16. Magnavita N, Heponiemi T. Workplace violence against nursing students and nurses: an Italian experience. J Nurs Scholarsh. 2011; 43(2):203-10.
  17. Shoghi M, Sanjari M, Shirazi F, Heidari S, Salemi S, Mirzabeigi G. Workplace violence and abuse against nurses in hospitals in Iran. Asian Nurs Res. 2008; 2(3):184-93.
  18. Afkhami Aqda M, Yazdanianpude Z, Kamali Zarch M, Rastegar K, Falahti M, Dehgan Z, et al . Relationship between job satisfaction and marital satisfaction. Toloo-E-Behdasht. 2013; 12(1):119-32.
  19. Alipour A, Dianat I, Halvani GH, Falah Zadeh H. Individual and job factors affecting the exposure to occupational violence among health care workers in the hospitals in Yazd province in 2016. Health Saf Work. 2018; 8(2):175-86.
  20. Purpora C, Blegen MA. Job satisfaction and horizontal violence in hospital staff registered nurses: the mediating role of peer relationships. J Clin Nurs. 2015; 24(15-16):2286-94.
  21. Fatmanur IO, Safak MO. Job satisfaction and related factors in physicians and nurses who work in hospitals in Edirne city of Turkey. World J Public Health. 2018; 3(2):42-7.
  22. Aghilinejad M, Nojomi M, Mohammad Seyed Mehdi S. Study of prevalence of violence against nurses and related factors. Razi J Med Sci. 2011; 18(86):49-58.
  23. Irvani B, Bidkhori M, Alizadeh Z, Movahedi A. Workplace violence against nurses and related factors in Neyshabur University of Medical Science’s hospitals. J Neyshabur Univ Med Sci. 2019; 7(3):1-3.
  24. Teymoorzadeh E, Rashidian A, Arab M, Akbari Sari A, Ghasemi M. Exposure to psychological violence among the nursing staff in a large teaching hospital in Tehran. J Sch Public Health Institute Public Health Res. 2009; 7(2):41-9.
  25. Koohestani HR, Baghcheghi N, Rezaei K, Abedi A, Seraji A, Zand S. Occupational violence in nursing students in Arak, Iran. Iran J Epidemiol. 2011; 7(2):44-50.
  26. Sahebi L. Workplace violence against clinical workers in Tabriz educational hospitals. Iran J Nurs. 2011; 24(73):27-35.
  27. Rahimzadeh MR, Zabihi A, Hosseini SJ. Verbal and physical violence on nurses in hospitals of Babol University of Medical Sciences. Hayat. 2011; 17(2):5-11.
  28. Ghasemi M, Rezaee M, Jafari NJ, Ashtiani AF, Izadi M, Ranjbar R. Physical violence against nurses in hospital. Int J Occup Hyg. 2009; 1(1):41-5.
  29. Isfahani P, Sarzehi T. Job satisfaction among nurses in hospitals of Iran: a systematic review and meta-analysis. Pajouhan Sci J. 2019; 17(4):1-8.
  30. Liu J, Zheng J, Liu K, Liu X, Wu Y, Wang J, et al. Workplace violence against nurses, job satisfaction, burnout, and patient safety in Chinese hospitals. Nurs Outlook. 2019; 67(5):558-66.
نوید نو
دوره 24، شماره 78
شهریور 1400
صفحه 31-41

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار