بررسی وضعیت فرسودگی زناشویی در زنان باردار مراجعه‌کننده به مراکز جامع خدمات سلامت شهرستان گناباد و برخی عوامل مرتبط با آن در سال 1396

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

2 کارشناسی ارشد پرستاری داخلی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

3 استاد آمار و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

4 استادیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

5 دانشجوی دکترای تخصصی آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

6 استادیار بهداشت باروری، توسعه اجتماعی و مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت، دانشکده مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

7 دانشیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

مقدمه: بارداری از اتفاقات تأثیرگذار بر زندگی زناشویی است. یکی از جنبه‌های بسیار مهم در این دوران، فرسودگی زناشویی است که بر مادر و فرزند تأثیر بسزایی دارد. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت فرسودگی زناشویی زنان باردار مراجعه‌کننده به مراکز جامع خدمات سلامت شهرستان گناباد و برخی عوامل مرتبط با آن در سال 1396 است.
مواد و روش‌ها: در مطالعه‌ای مقطعی 261 زن باردار مراجعه‌کننده به مراکز جامع خدمات سلامت شهرستان گناباد در سال 1396 به‌طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها دو پرسش‌نامه شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسش‌نامه فرسودگی زناشویی پاینز بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های همبستگی، من‌ویتنی و کروسکال والیس با نرم‌افزار SPSS نسخه 25 در سطح معنی‌داری 05/0 p <انجام شد.
یافته‌ها: میانگین نمره فرسودگی زناشویی زنان باردار (79/0)63/2، در بعد جسمی (71/0)28/2، روانی (84/0)51/2 و عاطفی (88/0)42/2 بود. نتایج مطالعه نشان داد به ترتیب درجه فرسودگی زناشویی در زنان باردار خیلی کم (5/21 درصد)، کم (45 درصد)، متوسط (9/24 درصد)، زیاد (3/7 درصد) و خیلی زیاد (4/0 درصد) است. از بین عوامل جمعیت‌شناختی و مامایی، متغیرهایی مانند تحصیلات همسر، تعداد بارداری، سال ازدواج، تعداد فرزندان و تعداد فرزندان پسر با فرسودگی زناشویی ارتباط معنی‌داری داشتند (05/0p <)، درحالی‌که سایر متغیرها در فرسودگی زناشویی بی‌تأثیر بودند (05/0<P).
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد بیش از نیمی از زنان باردار در معرض خطر فرسودگی زناشویی قرار داشتند و یا فرسوده هستند. با توجه به اثرات سوء این معضل بر بنیان خانواده، انجام مداخلات اثربخش و برنامه‌ریزی برای رفع این مشکل سودمند است.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  1. Firouzbakht M, Riahi M, Tirgar A. A study of the effective factors on the women’s social health: a review study in Persian scientific journals. Community Health. 2017; 4(3):190-200.
  2. Askarian-Tavandari P, Hashemian M, Joveini H, Solimanian A, Rastaghi S. A survey on the level of health literacy among the women in Bardaskan City, Iran, in year 2016: a cross-sectional study. Health Syst Res. 2018; 14(1):35-40.
  3. Maajani K, Afkhaminia F, Mohammadi A, Naghibi SA. Assessment of mental health in pregnant women attending health centers in Sari, Iran. J Mazandaran Univ Med Sci. 2018; 28(162):77-85.
  4. Rosand GM, Slinning K, Eberhard-Gran M, Roysamb E, Tambs K. Partner relationship satisfaction and maternal emotional distress in early pregnancy. BMC Public Health. 2011; 11(1):161.
  5. Nazari H, Farhadi A, Jariayani M, Hosseinabadi R, Asgari S, Majidimehr M. Mental health of pregnant women referred to Khorramabad health centers. Yafteh. 2014; 16(2):40-8.
  6. Ozgoli G, Abbas A. The effect of modification of dysfunctional sexual beliefs on promotion of quality of pregnant women sexual life in Besat hospital. Res Med. 2017; 41(3):166-74.
  7. Motavalli R, Ozgoli G, Bakhtiari M, Alavi Majd H. Marital satisfaction and marital intimacy in employed and unemployed pregnant women of Ardebil city. J Ardabil Univ Med Sci. 2009; 9(4):315-24.
  8. Mangeli M, Ramezani T, Mangeli S. The effect of educating about common changes in pregnancy period and the way to cope with them on marital satisfaction of pregnant women. Iran J Med Educ. 2008; 8(2):1-9.
  9. Dehghan A, Lavasani MG, Madani Y. The relationship between relationship beliefs and couple burnout: the mediating role of mindfulness. J Psychol. 2018; 22(3):344-57.
  10. Havasi N, Zahrakar K, MohsenZadeh FA. A study on the efficacy of gottman marital therapy as a group method in reduction of marital burnout. Iran J Psychiatr Nurs. 2017; 4(6):59-63.
  11. Bahmani N, Etemadi O, Ahmadi SA, Fatehizadeh M. The effectiveness of marital counseling based on Kayser’s disaffection model on reducing of marital disaffection in couples. J Fam Res. 2018; 14(2):183-99.
  12. Gohari S, Zahrakar K, Mohammad Nazari A. Prediction of marital burnout based on differentiation and sexual intimacy in nurses. Iran J Nurs Res. 2015; 10(2):72-80.
  13. Karimi P, Karami J, Dehghan F. Relationship between attachment styles and conflict resolution styles and married employee's marital burnout. Sociol Women. 2015; 5(4):53-70.
  14. Westman M, Etzion D, Danon E. Job insecurity and crossover of burnout in married couples. J Organ Behav. 2001; 22(5):467-81.
  15. Pines AM, Neal MB, Hammer LB, Icekson T. Job burnout and couple burnout in dual-earner couples in the sandwiched generation. Soc Psychol Quart. 2011; 74(4):361-86.
  16. Motahhary ZS, Ahmady K, Soleymani AA, Behzadpoor S. Effectiveness of mindfulness on decreasing marital stress in ADHD children's mothers. J Psychol Res. 2013; 5(17):591-612.
  17. Ghorbani M, Firoozi S. The effectiveness of lifestyle education on marital satisfaction and boredom in married women in Isfahan. J Women Soc. 2017; 8(1):23-36.
  18. Pirfalak MS, Shafiabadi A. The effectiveness of cognitive-behavioral group couples therapy (GCBCT) on reducing marital distress. Quart J Fam Couns Psychother. 2014; 4(2):247-67.
  19. Feizabadi S, Zahrakar K, Nazari AM. The effectiveness of quality of life therapy on marital burn out. J Urmia Univ Med Sci. 2016; 27(9):782-90.
  20. Nikoubakht N, Karimi U, Bahrami H. Couple burnout among fertilized and unfertilized women referred to valieasr reproductive center, Tehran. Iran J Epidemiol. 2011; 7(1):32-7.
  21. Davarniya R, Zahrakar K, Moayeri N, Shakarami M. Assessing the performance of emotionally-focused group couples therapy (EFCT) on reducing couple burnout in women. Med Sci J Islam Azad Univ Tehran Med Branch. 2015; 25(2):132-40.
  22. Peiman Pak F, Mansur L, Sadeghi M, Purebraham T. The relationship of job stress with marital satisfaction and mental health in nurses of Tehran Hospitals. J Career Organ Couns. 2013; 13(4):27-54.
  23. Yousefi N, Bagheryan M. The investigation of the criteria of spouse selecting and marital burnout as forwarded variants in couples applicant for divorce and couples desirous of continuing the marital status. J Fam Couns Psychother. 2011; 3(1):284-301.
  24. Navidy F. Study and comparison of couple burnout relationship with organizational climate factors in employee education and hospitals of Tehran nurses. Tehran, Iran: Shahid Beheshti University of Tehran; 2005.
  25. Masoumi SZ. The status and marital satisfaction factors in nulliparous pregnant females attending clinics in asadabad city during years 2015 and 2016. Avicenna J Nurs Midwifery Care. 2017; 25(1):52-9.
  26. Snowden LR, Schott TL, Awalt SJ, Gillis-Knox J. Marital satisfaction in pregnancy: stability and change. J Marriage Fam. 1988; 50(2):325-33.
  27. Tavakol Z, Nikbakht Nasrabadi A, Behboodi Moghadam Z, Salehiniya H, Rezaei E. A review of the factors associated with marital satisfaction. Galen Med J. 2017; 6(3):197-207.
  28. Aghayosefi A, Moradi K, Safari N, Ghazi S, Amiri F. The study of relationship between marital satisfaction with physical problems during pregnancy and the related factors in pregnant women of khorramabad city. Yafteh. 2011; 13(1):125-34.
  29. Khodadadi SJ, Hajizadeh T, Amousti F, Rezaie M. The prediction of couple burnout according to the general health and marital intimacy among nurses. Prev Care Nurs Midwifery J. 2016; 6(2):45-53.
  30. Jediri J, Janbozorgi M, Rasoolzade Tabatabai SK. Investigation of the relationship between satisfaction of consent (based on religious criteria) and demographic factors; education, duration of marriage, age of marriage and age difference. J Psychol Relig. 2009; 2(5):49-84.
  31. Zare B, Safyari Jafarabad H. The study of marital satisfaction and its determinants on married women and men in Tehran city. Quart Womens Stud Soc Psychol. 2015; 13(1):111-40.
  32. Nichols MR, Roux GM, Harris NR. Primigravid and multigravid women: prenatal perspectives. J Perinat Educ. 2007; 16(2):21-32.
  33. Taban M, Dolatshahi B, Eftekhar M, Pourshabaz A. The relationship between marital satisfaction with demographics characteristics in the population of Tehran 2016. Adv Nurs Midwifery. 2017; 26(94):37-45.
  34. Maghsudi M, Mohamadi S. A study on the relationship between job burnout and couple burnout of female gynecologists (Case study: Tehran). Woman Dev Politics. 2010; 8(3):57-71.
  35. Fathi A, Golakeh Khibari S. The relationship between prenatal concerns, depression, quality of life and general health of pregnant women. Nurs Midwifery J. 2018; 15(12):939-49.
  36. Salimi SH, Azad ME, Amiri M, Taghavi MR. Aspects of marital satisfaction among veterans' wives. New Thoughts Educ. 2009; 4(4):55-72
نوید نو
دوره 23، شماره 76
اسفند 1399
صفحه 1-11

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار