بررسی تأثیر معنادرمانی به شیوه گروهی بر میزان اضطراب و پذیرش بیماری در بیماران نابینا و کم‌بینا

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد رشته روانشناسی بالینی، گروه روان‌شناسی، واحد تربت جام، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت جام، ایران

2 دانشیار، دکتری روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام، تربت جام، ایران.

چکیده

مقدمه: معنادرمانی به اشخاص اجازه می‏دهد رویدادها را تفسیر کنند و درباره نحوه زندگی و خواسته‏ های خود در زندگی، برای خویش ارزش‏هایی تدارک ببینند. بیماران کم‌بینا و نابینا در پذیرش بیماری خود و کنارآمدن با زندگی در اجتماع مشکل دارند. این مسئله می‏تواند به بروز اضطراب در آن‌ها منجر شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر معنادرمانی به شیوه گروهی بر میزان اضطراب و پذیرش بیماری در بیماران نابینا و کم‌بینا انجام شد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با استفاده از طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل افراد نابینا و کم‌بینا مراجعه‏کننده به مرکز نابینایان ثامن‌الائمه مشهد در نیمه اول سال 1398 بود. از بین این افراد، 40 نفر که ملاک‏های ورود به پژوهش را داشتند به‌صورت در دسترس و غیرتصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. افراد گروه مداخله به مدت 10 جلسه تحت آموزش معنادرمانی به شیوه گروهی قرار گرفتند. آزمودنی‏های هر دو گروه پرسش‌نامه پذیرش و عمل بوند و همکاران (2011) وپرسش‌نامه اضطراب بک و استیر (1990) را در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. برای تحلیل داده‏ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد.
یافته‌ها: یافته‏های این پژوهش نشان داد معنادرمانی گروهی پس از 10 جلسه، اثر معنی‏داری بر کاهش اضطراب (001/0p <) و افزایش پذیرش بیماری (001/0p <) در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل در مرحله پس‌آزمون داشته است.
نتیجهگیری: بر اساس یافته‏ های حاصل از پژوهش حاضر، معنادرمانی گروهی می‏تواند مداخله اثرگذار مفیدی برای کاهش اضطراب و افزایش پذیرش بیماری در افراد نابینا و کم‌بینا باشد. به همین دلیل توصیه می‏شود مشاوران و روان‌شناسان درمانگر، آموزش‏های لازم را برای به‌کارگیری این روش درمانی کسب کنند.

کلیدواژه‌ها


  1. References


    1. World Health Organization. Visual impairment and blindness Fact Sheet N 282. Geneva: World Health Organization; 2016.
    2. Ackland P, Resnikoff S, Bourne R. World blindness and visual impairment: despite many successes, the problem is growing. Community Eye Health. 2017; 30(100):71-3.
    3. Souri H, Javadi MA, Rafati N, Rabanikhah Z, Delavari AR, Parsikia A. Prevalence and causes of blindness and low vision in Tehran Province. Bina. 2005; 11(2):151-63. [in Persian]
    4. Bourne RR, Flaxman SR, Braithwaite T, Cicinelli MV, Das A, Jonas JB, et al. Magnitude, temporal trends, and projections of the global prevalence of blindness and distance and near vision impairment: a systematic review and meta-analysis. Lancet Glob Health. 2017; 5(9):e888-97.
    5. Cho GE, Lim DH, Baek M, Lee H, Kim SJ, Kang SW, et al. Visual impairment of Korean population: prevalence and impact on mental health. Invest Ophthalmol Vis Sci. 2015; 56(8):4375-81.
    6. Weaver Moore L, Miller M. Older men's experiences of living with severe visual impairment. J Adv Nurs. 2003; 43(1):10-8.
    7. Ribeiro MV, Hasten-Reiter Júnior HN, Ribeiro EA, Jucá MJ, Barbosa FT, Sousa-Rodrigues CF. Association between visual impairment and depression in the elderly: a systematic review. Arq Bras Oftalmol. 2015; 78(3):197-201.
    8. Khademi MJ, Abedi MR. The Effectiveness of quality of life psychotherapy on blind girls mental health in Isfahan. Knowl Res Appl Psychol. 2017; 16(4):32-44.
    9. Tahan M, Kalantari M. Determine the effectiveness of dare training on social disorders of the students of the blind. Rooyesh-e-Ravanshenasi J. 2019; 8(2):125-32. [in Persian]
    10. Arjmandnia AA, Vatani S, Hasanzadeh S. The effect of positive thinking training on happiness and irrational beliefs in blind adolescents. Positive Psychol. 2017; 2(3):21-34.
    11. Sharef R. Theories of psychotherapy and counseling. Tehran: Resa; 2003. [in Persian]
    12. Frankl VE. Psychotherapy and existentialism selected papers on Logotherapy. Canada: PhilPapers; 1973.
    13. Capuzzi D, Gross DR. Theories of psychotherapy. Upper Saddle River, NJ: Prentice; 2003.
    14. Navabinejad S. Theories of group counseling and psychotherapy. Tehran: SAMT Publications; 2004. [in Persian]
    15. Kang KA, Shim JS, Jeon DG, Koh MS. The effects of logotherapy on meaning in life and quality of life of late adolescents with terminal cancer. J Korean Acad Nurs. 2009; 39(6):759-68.
    16. Tarkhan M. The effectiveness of meaningful therapy on perceived stress and frustration in women with breast cancer. Iran Breast Dis Quart. 2012; 4(4):42-50. [in Persian]
    17. Nagata K. A study of logotherapy for chronic low back pain patients. Seishin Shinkeigaku Zasshi. 2003; 105(4):459-67.
    18. Kang KA, Kim SJ, Song MK, Kim MJ. Effects of logotherapy on life respect, meaning of life, and depression of older school-age children. J Korean Acad Nurs. 2013; 43(1):91-101.
    19. Baranoladi S, Shykhpoor N, Mortazavi SM, Sabahi A. The effect of group logotherapy on hopeness in spinal cord injury patients. Knowl Res Appl Psychol. 2018; 19(2):97-105. [in Persian]
    20. Oraki M, Ramezanishirin M, Mehraban S. The effectiveness of group spirituality therapy on depression, anxiety and stress in patients with hepatitis. Middle East J Disabil Stud. 2019; In Press. [in Persian]
    21. Mohamadi SY, Tehrani KR. The effectiveness of therapy on spiritual health and quality of life of women with AIDS in Tehran. Health Psychol. 2018; 7(1):106-20. [in Persian]
    22. Shafiabadi A. Group dynamics and group counseling. Tehran: Roshd Publication; 2019. [in Persian]
    23. Beck AT, Epstein N, Brown G, Steer RA. An inventory for measuring clinical anxiety: psychometric properties. J Consult Clin Psychol. 1988; 56(6):893-7.
    24. Rafiei M, Seifi A. An investigation into the reliability and validity of beck anxiety inventory among the university students. Iran J Psychiatry Clin Psychol. 2013; 7(27):37-46.
    25. Bond FW, Hayes SC, Baer RA, Carpenter KM, Guenole N, Orcutt HK, et al. Preliminary psychometric properties of the Acceptance and Action Questionnaire–II: a revised measure of psychological inflexibility and experiential avoidance. Behav Ther. 2011; 42(4):676-88.
    26. Abasi E, Fti L, Molodi R, Zarabi H. Psychometric properties of Persian version of acceptance and action Questionnaire–II. J Psychol Models Methods. 2012; 3(10):65-80.
    27. Hutzell RR. A general course of group analysis. Viktor Frankl Found South Afr. 2002; 7:15-26.
    28. Frankl VE. The unheard cry for meaning: psychotherapy and humanism. New York: Simon and Schuster; 2011. P. 22-8.
    29. Corey G. Theory and practice of counseling and psychotherapy. Toronto, Canada: Nelson Education; 2015.
    30. Rogina JM, Quilitch HR. Treating dependent personality disorders with logotherapy: a case study. Viktor Frankl Inst Logother. 2006; 29(1):54-61.
    31. Asagba RB, Winberly C. Developing a logothera-peutic model for understanding victims of sexual assault. Gen Behav. 2015; 13(2):6795-802.
    32. Steger MF, Mann JR, Michels P, Cooper TC. Meaning in life, anxiety, depression, and general health among smoking cessation patients. J Psychosom Res. 2009; 67(4):353-8.
    33. Asghari N, Aliakbari M, Dadkhah A. The effects of group logotherapy on decreasing, the degree of depression in female olds. Middle East J Disabil Stud. 2012; 2(1):31-8.
    34. Spek V, Nyklíček I, Cuijpers P, Pop V. Predictors of outcome of group and internet-based cognitive behavior therapy. J Affect Disord. 2008; 105(1-3):137-45.
    35. Mohabbat-Bahar S, Golzari M, Moradi-Joo M, Akbari ME. Efficacy of group logotherapy on decreasing anxiety in women with breast cancer. Iran J Cancer Prev. 2014; 7(3):165.
    36. Delavari H, Nasirian M. Logo therapy effect on anxiety and depression in mothers of children with cancer. Iran J Ped Hematol Oncol. 2014; 4(2):42-8.
    37. Jaarsma TA, Pool G, Ranchor AV, Sanderman R. The concept and measurement of meaning in life in Dutch cancer patients. Psychooncology. 2007; 16(3):241-8.
    38. Surcamp JR. Applied logotherapy for the treatment of post-traumatic stress disorder in men and women United States Army Veterans. Corvallis, Oregon: Oregon State University; 2015.
    39. Southwick SM, Lowthert BT, Graber AV. Relevance and application of logotherapy to enhance resilience to stress and trauma. Logotherapy and existential analysis. Berlin, Germany: Springer; 2016. P. 131-49.
    40. Mohammadi SY, Kamali H. The effectiveness of group logo therapy on social adjustment, loneliness and general health in elderly. J Aging Psychol. 2018; 4(1):61-72.
    41. Beyrami M, Zeianli S, Osfoori M, Esfahani A. Efficacy of group logo therapy on coping strategies with stress and adjustment to illness in leukemia patients. Iran J Psychiatr Nurs. 2016; 4(5):22-8.
    42. Dezutter J, Casalin S, Wachholtz A, Luyckx K, Hekking J, Vandewiele W. Meaning in life: an important factor for the psychological well-being of chronically ill patients? Rehabil Psychol. 2013; 58(4):334.