تأثیر قصه‌درمانی بر اضطراب کودکان پایه دوم ابتدایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مشاوره مدرسه، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شهید رجایی، تهران، ایران

2 استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شهید رجایی، تهران، ایران

3 دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شهید رجایی، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: قصه‌درمانی برای کودکان مضطرب که نمی‎توانند به سادگی افکار و احساساتشان را شناسایی و ابراز کنند، به‌صورت یکی از روش‌های عالی مشاوره و روان درمانی مطرح شده است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر قصه‌درمانی بر اضطراب کودکان پایه دوم ابتدایی بود.
مواد و روشها: مطالعه نیمه‌تجربی حاضر از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را دانش‌آموزان سال دوم ابتدایی دبستان دخترانه شهدای تاکسیرانی در منطقه 14 شهر تهران که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل دادند. براساس روش نمونه‌گیری تمام‌شمار، نمونه مورد مطالعه 30 نفر از دانش‌آموزان سال دوم ابتدایی بودند که بیشترین نمرات را در آزمون اضطراب Spence کسب کرده بودند. از این تعداد، 15 نفر به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل جای گرفتند. به‌منظور انجام این مطالعه، گروه آزمایش طی 10 جلسه 45 دقیقه‌ای تحت قصه‌درمانی شناختی- رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل برنامه معمول خود را گذراندند. پس از پایان دوره قصه‌درمانی، آزمودنی‌های دو گروه مجدداً با استفاده از مقیاس‌های مذکور ارزیابی شدند. در پژوهش حاضر برای تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها علاوه بر روش‌های آمار توصیفی از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و نرم‌افزار آماری SPSS 21 استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان دادند که گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل پس از پایان جلسات قصه‌درمانی، کاهش معناداری در نمره کل اضطراب و خرده‌مقیاس‌های آن داشته است (05/0P<).
نتیجهگیری: همسوبودن یافته‌های پژوهش حاضر با نتایج مطالعات دیگر، تأییدی بر کارایی قصه‌درمانی در کاهش اضطراب در کودکان است.

کلیدواژه‌ها


  1. Whiteside SP, Brown AM. Exploring the utility of the Spence Children's Anxiety Scales parent- and child-report forms in a North American Sample Original Research Article. J Anxiety Disord. 2008; 22(8):1440-6.
  2. Martin A, Volkmar FR. Lewis's child and adolescent psychiatry a comprehensive textbook.4th ed. Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins; 2007.
  3. Sadock B, Ruiz P. Kaplan & Sadock's synopsis of psychiatry: behavioral sciences. 11th ed. New York: Woted Kluwer; 2015.
  4. Hasanzadeh A, Sharifi Daramadi P, Sohrabi F. Comparison of meta-cognition components in youngsters stricken and not-stricken with obsessive compulsive disorder. J Psychol Stud. 2013; 9(1):91-108. [in Persian]
  5. Last C, Rahmati B. How your child can overcome anxiety and fear? Tehran: Publications in The Knowledge of Bahman; 2007. [in Persian]
  6. Sheibani S, Yousefilouyeh M, Delavar A. The effect of stage therapy on depression symptoms.Res Excep Children. 2006; 6(4):893-916. [in Persian]
  7. Rahill SA. A comparison or the effectiveness or story-based and skill- based social competence programs on the development of social problem solving and peer relationship skills of children with emotional disability. [Doctoral Dissertation]. Maryland: Carlson Albizu University; 2008.
  8. Arad D. If your mother were an animal, what animal would she be? Creating play stories in family therapy: the Animal Attribution story-telling technique. Fam Proc. 2004; 43(2):249-63.
  9. Schneider P, Dube RV. Story presentation effects on children retell content. Am J Speech Lang Pathol. 2005; 14:52-60.
  10. Thompson CL, Rudolph LB, Henderson DA. Counseling children. Belmont: Brooks/Cole; 2005.
  11. Spence SH. A measure of anxiety symptoms among children. Behav Res Ther. 1998; 36(5):545-66.
  12. Mousavi R‚ Moradi AR‚ Farzad V‚ Mahdavi E, Spence S. Psychometric properties of the Spence children's anxiety scale with an Iranian sample. Int Psychol J. 2007; 1(1):17-26.
  13. Zarei K, Parandeh MZ, Seyedfatemi N, Khoshbakht F, Haghani H, Zarei M. Impact of storytelling on physiological. worry and social anxieties in hospitalized school-aged children. Med Surg Nurs J. 2013; 2(3-4):115-21. [in Persian]
  14. Shafiey M, Hakim A, Bassaknedjad S, Haghighizadeh M. Impact of storytelling on anxiety in 4-7 year old children in hospital: a randomized clinical trial study. Sci J Hamadan Nurs Midwifery Facul. 2018; 26(3):
    155-64. [in Persian]
  15. Yoosefi Looyeh M, Delavar A, Yoosefi Looyeh M. The impact of narrative therapy on amelioration of anxiety disorder symptoms in fourth grade students. J Excep Children. 2008; 8(3):281-94. [in Persian]
  16. Khatami H. The effect of narrative therapy on anxiety, depression and behavioral disorder. [Master Thesis]. Marvdasht: Islamic Azad University; 2017. [in Persian]
  17. Banki Y, Amiri S, Asadi S. The study of the efficacy of bibliotherapy in detachment anxiety and depression of children of divorced parents. Clin Psychol Personal. 2009; 1(37):1-8. [in Persian]
  18. Shoarinejad A. Developmental psychology. Tehran: Information Publication; 2007. [in Persian]
  19. Butcher SE. Narrative as a teaching strategy. J Correct Educ. 2006; 57(3):195-208.
  20. Shahabizadeh F, Khaje AF. The effectiveness of narrative therapy based on cognitive-behavioral perspective on anxiety of primary school female students. Knowl Res Appl Psychol. 2018; 19(1):70-80. [in Persian]
  21. Torres S, Prista GM. Application of narrative therapy to anorexia nervosa: a case study. Rev Portugesa Psicossmation. 2002; 49(1):141-56.
  22. Farzaneh Z. The effect of story therapy on enhancement of elementary student’s social skills.[Master Thesis]. Marvdasht: Islamic Azad University; 2015. [in Persian]