1
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
2
دانشگاه علوم پزشکی نیشابور
10.22038/nnj.2025.84490.1466
چکیده
مقدمه و هدف: اخلاق پرستاری شامل اصولی است که بر رفتار پرستاران در تعامل با بیماران و جامعه تأثیر می‌گذارد و آن‌ها را برای چالش‌های اخلاقی آماده می‌کند. پرستاران با چالش‌های تصمیم‌گیری اخلاقی و گزینه‌های متضاد روبرو هستند که نیاز به تفکر عمیق و توانایی‌های مؤثر دارد. آن‌ها باید مسئولیت حرفه‌ای خود را در حل این مشکلات بپذیرند و با در نظر گرفتن حقوق بیماران، تصمیمات اخلاقی اتخاذ کنند. این مقاله به بررسی استراتژی‌هایی برای تسهیل فرآیند تصمیم‌گیری اخلاقی می‌پردازد. مواد و روش‌ها: بررسی مروری روایتی برای انجام پژوهش استفاده شد. جستجو در پایگاه‌های داده مختلف و بدون محدودیت زمانی انجام شد. بر اساس معیارهای ورود و خروج تعیین شده 21 مقاله یافت شد که از این میان 9 مقاله با توجه به هدف اصلی مطالعه انتخاب شدند.
یافته‌ها: مدل‌های مختلف تصمیم‌گیری اخلاقی در پرستاری شامل مدل‌های مراقبت ارتقاء‌دهنده کرامت، SBAR (وضعیت، زمینه، ارزیابی، توصیه)، مدل تصمیم‌گیری اخلاقی گریپ، چهارچوب مرکز مارکولا، مدل‌های محیطی تصمیم‌گیری بالینی در شرایط اضطراری، راهنمای عمل بوشامپ و چایلدراس، ابزار تصمیم‌گیری چالش اخلاقی تورن و واگنر، رویکرد اعتماد در اخلاق پرستاری و مدل یکپارچه‌ی تصمیم‌گیری اخلاقی پارک، می‌باشند.
نتیجه‌گیری: تصمیم‌گیری اخلاقی در پرستاری نقش کلیدی در کیفیت مراقبت از بیماران دارد. با توجه به پیچیدگی‌های اخلاقی در تعاملات پرستاران و بیماران، درک مدل‌های مختلف تصمیم‌گیری اخلاقی به پرستاران کمک می‌کند تا در موقعیت‌های دشوار انتخاب‌های بهتری داشته باشند. بنابراین، ضروری است که آموزش این مدل‌ها در برنامه‌های آموزشی پرستاری گنجانده شود تا پرستاران بتوانند بهتر عمل کنند.
)