بررسی تأثیر وضعیت مختلف قرارگیری کاتتر وریدی محیطی، بر میزان بروز فلبیت و طول عمر کاتتر در بیماران بزرگسال بستری در بیمارستان‌های منتخب شهر اراک

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران

2 کارشناسی ارشد پرستاری، گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی ملایر، مرکز تحقیقات بیماری های مزمن (مراقبت در منزل)، دانشگاه علوم پزشکی

3 استادیار گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران

4 گروه آموزشی پرستاری ، دانشکده پرستاری اراک، اراک، اراک، ایران

10.22038/nnj.2025.80941.1454

چکیده

مقدمه و هدف: کاتترهای وریدی محیطی متداول‌ترین روش‌ دسترسی عروق محیطی می باشد. علی‌رغم کاربردهای درمانی گسترده، جایگذاری آن‌ها ممکن است با عوارض گوناگونی همراه باشد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر وضعیت‌های مختلف قرارگیری کاتتر وریدی محیطی برمیزان بروز فلبیت و طول عمر کاتتر در بیماران بزرگسال بستری در بیمارستان‌های منتخب شهر اراک انجام‌شده است.
روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی درشهر اراک انجام شد. شرکت کنندگان در مطالعه از نظر محل قرارگیری کاتتر محیطی به چهار گروه ورید کوبیتال میانی، ورید سفالیک، ورید میانی آنته‌براکیال و ورید پشت دست تقسیم‌ شدند. بررسی فلبیت با ابزار دیداری فلبیت جکسون هر 12 ساعت یک‌بار مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با SPSS نسخه 23 انجام شد.سطح معنی‌داری05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج: درمجموع 299 بیمار در این مطالعه شرکت کردند .اکثریت بیماران مرد و در بخش‌های عمومی بستری بودند. یافته‌های این پژوهش نشان داد که مدت‌زمان قرارگیری کاتترهای وریدی محیطی در دست بیماران بسته به موقعیت آناتومیکی متفاوت است (010/0 p=). به‌طور خاص، در 25% از بیماران، کاتتر جایگذاری شده در ورید کوبیتال میانی، کمتر از 12 ساعت ماندگاری دارد؛ این در حالی بود که این میزان برای وریدهای سفالیک، مدین و پشت دست، تنها 43/8، 99/2 و 49/6 درصد بود. همچنین ارتباط معنی‌داری بین محل قرارگیری کاتتر‌های ورید محیطی و فلبیت وجود نداشت (0/724 p=).
نتیجه‌گیری: کاتتر جایگذاری شده در ورید کوبیتال میانی ماندگاری کمتری در مقایسه با سایر مناطق آناتومیکی دارد. همچنین تفاوت معنی‌داری ازنظر محل قرارگیری کاتتر و فلبیت گزارش نشد.

کلیدواژه‌ها