بررسی تأثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر اضطراب در دوران کووید 19: مرور سیستماتیک و متاآنالیز

نوع مقاله : مقاله مروری

نویسندگان

1 دکتری پرستاری. عضو هیئت علمی مشهد

2 دانشکده پرستاری مشهد

3 مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

10.22038/nnj.2024.77557.1433

چکیده

سابقه و هدف: افراد مبتلا به کووید 19 به دلیل نتایج نامشخص و قرنطینه بودن، سطوح بالایی از اضطراب را تجربه می کنند. آرام سازی پیشرونده عضلانی اثرات درمانی امیدوارکننده ای را بر اضطراب در افراد مبتلا به کووید 19 نشان می دهد. هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر آرامسازی پیشرونده عضلانی بر اضطراب در دوران کووید 19در مطالعات چاپ شده است.
روش کار: هم مطالعات تجربی و هم غیرتجربی مربوط به PMR و COVID-19 به طور سیستماتیک در پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed، Scopus، Web of sciences، ،,Google scholar Science Direct، Cochrane Library ، Clinical trial.gov از وقوع همه‌گیری تا دسامبر 2022 جستجو شدند. انتخاب مطالعه، ارزیابی کیفیت روش شناختی و استخراج داده ها توسط 2 نویسنده مستقل انجام شد.
نتایج : مقدار اختلاف میانگین استاندارد شده بین دو گروه مداخله و کنترل، (CI: 1.71– 4.99 95%)3.35 بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (P=0.0001<0/05) و نشان دهنده بهبود اضطراب در گروه مداخله بود. مقدار 98 درصد، باسطح معنادارP<0/05 (P=0/0001)، برای شاخص I2 نشان‌دهنده هتروژنیتی بالای مطالعات است. نتایج نشان می‌دهد که تاثیر PMR بر اضطراب بیماران کووید 19، به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود(z=4,p<0.0001). شاخص SMD اضطراب در دو گروه با فاصله اطمینان 95 درصد 3.35 (CI: 1.71– 4.99 95%) بود. بر اساس نتایج آزمون ایگر سوگیری در انتشار معنی دار است (p=0.001<0.05).
نتیجه گیری: مداخلات PMR می تواند اضطراب را در بیماران مبتلا به کووید-19 را نسبت به مراقبت های معمول بهبود بخشد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار