دیابت بی مزه بارداری و نقش آنزیم وازوپرسیناز: مقاله مروری

نوع مقاله : مقاله مروری

نویسندگان

1 1- استادیار. گروه تغذیه، بیوشیمی بالینی و علوم غذایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

2 2- کارشناسی ارشد. گروه بیوشیمی، دانشگاه پیام نور، مشهد، ایران

3 3- استادیار. گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

10.22038/nnj.2024.75101.1418

چکیده

وازوپرسین یکی از هورمون های تولیدی در هیپوتالاموس می باشد که به دنبال کاهش آب بدن و افزایش اسمولالیته پلاسما از هیپوفیز خلفی ترشح شده و بر عروق و کلیه اثر می گذارد. دیابت بی مزه یک عارضه نادر است و عوامل مختلفی در این اختلال نقش دارند. هدف از این بررسی، مکانیسم‌های پاتوفیزیولوژیکی برای ایجاد دیابت بی مزه بارداری، تشخیص و درمان بر مبنای آنزیم وازوپرسیناز است.
مطالب با استفاده از کلمات کلیدی در پایگاه های اطلاعاتیweb of science ، Scopus، Google Scholar، PubMed و Magiran تا سال 2022 جمع آوری و بررسی گردید.
دیابت بی مزه میتواند شامل اختلال در ترشح هورمون (دیابت بی مزه نوروژنیک)، اختلال در گیرنده هورمون (دیابت بی مزه نفروژنیک)، مصرف بیش از حد مایعات (پلی دیپسی اولیه) و افزایش کاتابولیسم هورمون (دیابت بی مزه بارداری) باشد. شایع ترین علت برای دیابت بی مزه بارداری، فعالیت بیش از حد آنزیم وازوپرسیناز است که منجر به تخریب هورمون وازوپرسین می شود. تشخیص دیابت بی مزه در بارداری می تواند چالش برانگیز باشد زیرا معمولاً با علائم پلی دیپسی و پلی اوری ظاهر می شود که اغلب به بارداری طبیعی نسبت داده می شود.
دیابت بی مزه بارداری علل مختلفی دارد که شایع ترین آن فعالیت بیش از حد وازوپرسیناز است. تروفوبلاست جفتی، وازوپرسیناز تولید می کند و سطح آن در دوران بارداری افزایش می یابد. از آنجایی که دسموپرسین در انتهای N دآمینه شده است، به اثر وازوپرسیناز مقاوم است و بنابراین درمان انتخابی برای دیابت بی مزه بارداری است.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار