بررسی کیفیت سلامت روان و کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در شهرستان شاهرود

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

2 گروه پزشکی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

3 دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پزشکی هرمزگان، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

4 گروه پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود، شاهرود، ایران

10.22038/nnj.2024.77152.1428

چکیده

مقدمه و هدف: والدین کودکان مبتلا به اختلالات اوتیسم، بیشتر از والدین کودکان با رشد معمولی مستعد ابتلا به اختلالات روانپزشکی هستند، این مطالعه به منظور شناخت و کمک به اعضای خانواده به خصوص مادران کودکان دارای این اختلال، انجام شد.
مواد و روش‏ها: پژوهش حاضر، مطالعه ای توصیفی – تحلیلی از نوع مقطعی میباشد که با هدف بررسی کیفیت سلامت روان و کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شهرستان شاهرود در دانشگاه آزاد اسلامی در سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۱ انجام شد. حجم نمونه شامل تمامی والدین عضو مرکز خانه اوتیسم که دارای معیار های ورود به مطالعه بودند، 35 نفر سرشماری گردید. نمونه گیری به صورت هدفمند بود. جهت ارزیابی سطح سلامت روان از پرسشنامه ( GHQ ) و جهت ارزیابی کیفیت زندگی از پرسشنامه ( WHO – QOL ) استفاده شد.
یافته‏ها: جمعیت مورد مطالعه، شامل۳۰ والد مادر و ۵ والد پدر، نمره سلامت روان ۵۸/۱۴ ± ۳۷/۴۴ و میانگین نمره کیفیت زندگی ۲۲/۱۴ ۰۰±/۵۰ بوده است. تفاوت معناداری در زیر مقیاس‌های کیفیت زندگی بین والد پدر و والد مادر ثبت نشد. از بین زیر مقیاس‌های سلامت روان، تنها میانگین نمره زیر مقیاس کارکرد اجتماعی در مادران به طور معنادار بالاتر از والد پدر بود. همچنین ارتباط معناداری بین متغیرهای سن، میزان تحصیلات و تعداد فرزند با میزان کیفیت زندگی و سلامت روان مشاهده نشد.
نتیجه‏گیری: کیفیت زندگی و سلامت روان والدین دارای فرزند مبتلا به اوتیسم، به خصوص مادران خانواده، در سطح مناسبی قرار نداشته که نیازمند تدوین برنامه های بهداشتی و درمانی است.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار