ارزیابی وضعیت پاسخگویی به بیماران بستری در بیمارستانهای دولتی و خصوصی شهر مشهد از دیدگاه بیماران بستری‌شده طی سال 1397

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری تخصصی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

2 دکتری پزشکی، مدیر کل بیمه سلامت استان خراسان رضوی، اداره کل بیمه سلامت خراسان رضوی، مشهد، ایران

3 کارشناسی ارشد، کارشناس بیمه سلامت، اداره کل بیمه سلامت خراسان رضوی، مشهد، ایران

چکیده

مقدمه: ﺳﻨﺠﺶ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻧﻈﺎم ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻲ‌ﺗﻮاﻧﺪ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ‌ﻫﻨﮕﺎم و ﻣﺮﺗﺒطی را در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﻜﺮد این نظام در اﺧﺘﻴﺎر ﺗﺼﻤﻴﻢ‌ﮔﻴﺮان ﻗﺮار دﻫﺪ. بر این اساس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور موضوع پاسخ‌گویی نظام بهداشت و درمان را در نقشه سلامت سوم، چهارم و پنجم توسعه کشور در نظر گرفته است. در این ارتباط، پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت پاسخ‌گویی به بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های خصوصی و دولتی شهر مشهد در سال 1397 انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی با رویکرد تحلیلی بود. جامعه آماری پژوهش را بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های شهر مشهد تشکیل دادند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه استاندارد پاسخ‌گویی شامل دو بخش اطلاعات جمعیت‌شناختی و هشت مؤلفه پاسخ‌گویی بود که به‌صورت لیکرت نمره‌گذاری شده است. داده‌های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و همچنین آزمون‌های آماری T مستقل و Pearson با استفاده از نرم‌افزار SPSS 20 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند.
یافته‌ها: در مجموع 200 پرسشنامه در چهار بیمارستان دولتی و سه بیمارستان خصوصی توزیع گردید. میانگین مجموع نمرات پرسشنامه پاسخ‌گویی معادل 4/3±8/0 بود که در حد متوسط ارزیابی شد. ضریب همبستگی Pearson نیز نشان داد که بین ابعاد مختلف پرسشنامه رابطه معناداری وجود دارد (001/0P<). بر‌اساس نتایج آزمون استیودنت می‌توان گفت که نمره کل و حیطه‌های مختلف مورد بررسی در بیمارستان‌های دولتی با خصوصی تفاوت دارد (001/0P<).
نتیجه‌گیری: به‌طور کلی، بیماران نحوه پاسخ‌گویی بیمارستان‌های شهر مشهد را متوسط ارزیابی نمودند؛ بنابراین می‌توان گفت که ظرفیت برای ارتقای پاسخ‌گویی در این بیمارستان‌ها وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  1. Amerioun A, Teymourzadeh  E, Alijanzadeh M, Hakimzadeh S, Hosseini Shokouh S. Research Needs Assessment and Priority Setting for Health Economics: A Mixed method Study in Iran. Journal of Military Medicine. 2014;16(1):23-8.
  2. Hadavi M, Asadpour M, Razaeian M. Research Barriers from the Perspective of Academic Members and Strategies for Confronting with These Barriers in Rafsanjan University of Medical Sciences, Iran. Journal of Health System Research 2012;9(3):269-76.
  3. Hodavand S. Country Research Challenges and its Impact on the Elimination of Immigration. Tadbir. 2005;216:44.
  4. Pariad R. Study of the structural barriers of research among faculty members of human sciences departments of Isfahan and western countries. Proceedings of Higher Education and Sustainable Development. 2005;2: 258 - 33.
  5. SAbori A. Iranian Research Report in 2005. Rahyaft. 2007;37:48.
  6. Ghanei M, Eftekhari MB, Peykari N, Djalalinia Sh, Owlia P, Habibi E, et al. Health research system evaluation in IR of Iran. Arch Iran Med. 2012;15(7):394–9.
  7. Djalalinia S, Owlia P, Forouzan AS, Habibi E, Dejman M, Eftekhari MB, et al. Health research evaluation and its role on knowledge production. Iran J Public Health. 2012;
    41(2):39–46.
  8. Owlia P, Eftekhari MB, Forouzan AS, Bahreini F, Farahani M, M. G. Health research priority setting in Iran: Introduction to a bottom up approach. J Res Med Sci. 2011;16(5):691–8.
  9. Iran Health Insurance Organization. Introduction of Iran Health Insurance Organization. http://www.bimehsalamat.
    ir/sso/2017    .
  10. Rashidian A, Kavosi Z, Majdzadeh R, Pourreza A, Pourmalek F, Arab M, et al. Assessing health system responsiveness: a household survey in 17th District of Tehran. Iranian Red Crescent Medical Journal. 2011;13(5):302-8.
  11. Karami Tanha F, Fallah Abadi H. Health system responsiveness for care of patients with heart failure: evidence form a universityhospital. Archives of Iranian Medicine. 2014; 17(11):736-40. doi:0141711/AIM.003.
  12. Valentine N, Darby C, Bonsel GJ. Which aspects of non-clinical quality of care are most important? Results from WHO’s general population surveys of “health systems responsiveness” in 41 countries. Social Science & Medicine. 2008; 66(9):1939-50. doi:10.1016/j.socscimed.2007.12.002.
  13. Mirzaei Alavijeh M, Mazloomy Mahmodabad S, Hosseini P, Abbasi Shuvazi M, F. R. A Survey of Shahid Sadoughi University of Medical Sciences Students' Opinions about Research Barriers during University Training. Journal of Medical Education Development Zanjan. 2012;6(10):63 – 70.
  14. Anbari Z, Jadidi RA. Comparing of Barriers to Research Activities among Students of Arak University of Medical Sciences, and Appropriate Strategies for Student Research Management. Iranian Journal of Medical Education. 2013;13(5):399 - 412.
  15. Vakili A, Mehr Alizadeh S, Pour Hoseyni SM. View of academics of Faculty of Medicine of Semnan University of Medical Sciences towards student research The Journal of Medical Education and Development Yazd. 2011;6(1):11 - 6.
  16. Gohari M, Tabibi SJ, Nasiripour A, M. M, . Seven Dimensions Of Accountability In Iran’s Teaching Hospitals: A National Study. Payavard Salamat. 2015;6(4):255-64.
  17. Ferdosi M, Dehnavieh R, Faraji F, Yarmohammadian MH, al. e. Utilization of Research Results at Office of Deputy Minister for Management and Resources Development in the Past Five Years and Identification of Obstacle. Health Information Management 2009;6(2):152-61.
  18. Javadi M, Karimi S, Raiesi A, Yaghoubi M, Kaveh K. Comparison of patients’ and nurses’ viewpoints about responsiveness among a sample from public and private hospitals of Isfahan. Iran J Nurs Midwifery Res. 2011; 16(4):273-7.
  19. Ministry of Health. Third and fourth development plans. Available at: URL: http://www.irannsr.org/ services/nsr_Rules/
    1743; 2010. [in Persian]
  20. Timori Nejad K. Accountability system in the municipality
    of Tehran: research on how urban servicesand citizen satisfaction. Tehran: Alame Tabatabai University, School of Accounting and Management; 2014. [in Persian]
  21. Njeru MK, Blystad A, Nyamongo IK, Fylkesnes K. A critical assessment of the WHO responsiveness tool: lessons from voluntary HIV testing and counseling services in India. BMC Health Serv Res. 2014;9:243.
  22. Peltzer K, Phaswana-Mafuya N. Patient experiences and health system responsiveness among older adults in South Africa. Global Health Action. 2012; 5(2):18545.
  23. De Silva A. A framework for measuring responsiveness. Geneva W, Global Programme on Evidence for Health Policy. 2016 (unpublished paper).
  24. Valentine NB BG, Murray CJ. Measuring quality of health care from the user’s perspective in 41 countries: psychometric properties of whose questions on health systems responsiveness. Qual Life Res. 2017; 16(7): 1107–25.
  25. Kowal P NN, Williams S, Chatterji S. Performance of the health system in China and Asia as measured by responsiveness. Health. 2011; 3(10): 638-46.
  26. Liabsuetrakul T, Petmanee P, Sanguanchua S, Oumudee N. Health system responsiveness for delivery care in Southern Thailand. Int J Qual Health Care. 2012;24(2):169-75.
نوید نو
دوره 22، شماره 71
آذر 1398
صفحه 1-10

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار