مقدمه: خودمراقبتی یک ساختار چند بعدی است که به میزان زیادی تحت تاثیر خودکارآمدی افراد قرار دارد و لازمه انجام آن اتخاذ رفتارهایی است که متاثر از دانش، ادراکات و باورهای فرد نسبت به خود مراقبتی است. هدف از این مطالعه تعیین میزان ارتباط عوامل دموگرافیک با میزان آگاهی و عملکرد زنان در زمینه خودمراقبتی در مراجعه کنندگان به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان دزفول در سال 1393 می باشد.مواد و روش: تحقیق به روش توصیفی تحلیلی انجام شد. روش نمونه گیری بصورت تصادفی-سهمیه ای بود. در این مطالعه 550 نفر از زنان شرکت داشتند. ابزار گردآوری دادهها فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه نگرش مردم در مورد خود مراقبتی بود. جهت اعتبار و پایایی پرسشنامه بترتیب از اعتبار محتوا و روش همسانی درونی استفاده شد و میزان آلفای کرونباخ آن 0.93 گزارش گردید. یافته ها: میانگین آگاهی و عملکرد افراد نسبت به خودمراقبتی بترتیب 33/2± 78/15 و 66/2 ± 76/7 بدست آمد. آزمون همبستگی، ارتباط آماری معنی داری را بین میانگین نمره آگاهی در زمینه خودمراقبتی با مدت ازدواج آنان (01/0= P) و تعداد فرزندان (03/0P=)، همچنین این آزمون ارتباط آماری معنی داری را بین میانگین نمره نگرش در زمینه خودمراقبتی با سن آنها (14/0r=)، مدت ازدواج (12/0r=) و تعداد فرزندانشان (11/0r=) نشان داد، ارتباط آماری معنی داری آماری بین عملکرد و عوامل دموگرافیک دیده نشد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که اکثر افراد علیرغم اینکه خود را علاقمند به خود مراقبتی دانسته اند ولی ولی اظهار داشتند که دارای دانش کافی برای خودمراقبتی نیستند.